Nederlands
Gamereactor
reviews
The Sinking City

The Sinking City

We zijn erachter gekomen wat er onder de stad Oakmont is te vinden en wat er in het donker op de loer ligt.

HQ
HQ

De kleine onafhankelijke ontwikkelaar Frogwares heeft jarenlang de hersenen van aspirant detectives aan het werk gezet met zijn Sherlock Holmes-games en heeft op meesterlijke wijze gedaan. De aankondiging van de studio dat het werkte aan een game gebaseerd op de fictieve godheid van H.P. Lovecraft, Cthulhu, wist bij veel gamers dan ook de interesse te wekken. Hoewel de kosmische entiteit in kwestie wel vaker de antagonist is in videogames, is het niet gemakkelijk om de setting, het verhaal en het genre precies goed te krijgen.

Frogwares' The Sinking City heeft de onderzoekende horroravontuur-route gekozen en dropt de speler in de stad Oakmont, een half verzonken eilandbevolking waar de straten de diepte in zijn verdwenen na een enorme, bovennatuurlijke overstroming. Oakmont is niet helemaal meer hetzelfde sinds de overstroming, sommige inwoners gedragen zich vreemd en spreken over visioenen. Het is aan jou, spelend als privédetective Charles W. Reed (die sinds zijn dagen als een marineduiker dezelfde visies heeft als de inwoners van Oakmont beschrijven) om antwoorden te vinden wat de oorzaak is.

Reed komt per boot aan in de stad nadat hij een brief heeft ontvangen betreffende de bron van de visioenen. Even nadat hij voet aan wal zet krijgt hij zijn eerste zaak voor de kiezen: de zoon van een van de grote families van de stad is verdwenen na een expeditie in de donkere wateren net buiten de haven; en er lijkt een moord te zijn gepleegd in een nabijgelegen huis. Het duurt niet lang voordat de spelers aan het hoofdelement van de game wordt geïntroduceerd: onderzoeken. Reed kan voorwerpen oppakken om deze te onderzoeken, net als in de Sherlock-games. Echter heeft hij, in tegenstelling tot de fictieve meesterdetective, een belangrijke truc achter de hand.

Dit is een ad:
The Sinking City

Terwijl de waanzin binnen in hem groeit, kan Reed zijn visioenen gebruiken om dingen te vinden die anderen kwijt zijn; bepaalde voorwerpen in fel uv-licht weergeven (zoals hobosymbolen, gebruikt om waardevolle 'crafting'-materialen en gevaarlijke gebouwen met monsters en 'loot' te vinden); en zelfs de mogelijkheid om het verleden te visualiseren - zowel als flitsende afbeeldingen door het onderzoeken van specifieke voorwerpen en volledige spectrale reconstructies van misdaden of andere gebeurtenissen door sporen uit het verleden op te pakken. Dat laatste trekt de speler naar een ogenschijnlijk andere dimensie en door het oppikken van het spoor wordt de scène opnieuw uitgevoerd, waarbij je ze in de juiste volgorde moet samenvoegen. Door dit te doen krijg je een nauwgezet beeld van wat er ergens gebeurd is en krijg je hints, net als bij het onderzoeken van voorwerpen in de game.

De hints eindigen dan in je zakenboek in het menu en het is belangrijk om je notities de gehele game te checken, omdat je zeker kunt verdwalen in de uitgebreide details. Als je eenmaal voldoende hints hebt verzameld kun je naar je 'geestespaleis', waar je in principe al het bewijsmateriaal samenvoegt om je huidige zaak tot de bodem uit te zoeken. De game biedt deductiesysteem met gevolgen, waar je keuzes besluiten hoe de wereld om je heen op je reageert.

Het gebruiken van je spectrale visie maakt je langzaam gek en kan zelfs tot de dood leiden. We beleven dan ook aan niet de lang met Mr. Reed in een andere dimensie te vertoeven, ook al kan het erg handig zijn. Om je arme hersenen een adempauze te geven kun je antipsychotica 'craften' en gebruiken. Het craften laat je gebruik maken van materiaal dat je uit dozen, kluisjes en prullenbakken in de spelwereld haalt (of met de materialen die je krijgt na het voltooien van een hoofd- of zijmissie) en er zeker geen tekort aan crafting-voorwerpen. We kwamen nooit zonder ammunitie, EHBO-kits, granaten of antipsychotica te zitten.

Dit is een ad:
The Sinking City

The Sinking City biedt veel gevechten als je daar naar op zoek bent. Gedurende de game kom je nachtmerrieachtig monsters tegen die je snel doodmaken als je dat toelaat en we hadden graag de game voor diens gevechten geprezen, maar dat kunnen we helaas niet. Het schieten kan er mee door, maar voelt erg gedateerd (denk aan survivalmechanismen uit het begin van de jaren '00), het gebruiken van voorwerpen tijdens het vechten is langzaam en vervelend en de 'melee'-aanvallen zijn stijf. Het vechten is niets minder dan een ergernis en doet ons afvragen waren dat in de eerste plaatst is toegevoegd aan de game. Het zou veel interessanter zijn geweest als Reed weerloos was tegen de niet aardse gevaren uit de krochten onder de stad.

Er is een vaardigheidssysteem dat Reed zowel in en buiten gevechten om helpt en het is bevorderlijkom genoeg te omhoog te 'levelen' om je melee-aanvallen te versnellen. Het levelen kost echter tijd en je hebt die punten ook nodig voor andere upgrades. Er zijn namelijk 'skill trees' voor Combat Proficiency, Vigour en Mind. Combat Proficiency richt zich op vuurwapenschade en nauwkeurigheid voor een machinegeweer, voorwerpen en explosieven; Vigour focust zich op je draagcapaciteit (ammunitie, explosieve en medische voorwerpen), melee-kracht en snelheid; en Mind richt zich op craften, het verkrijgen van ervaringspunten en je geestelijke gezondheid.

The Sinking City

De in-game wereld is intrigerend met diens 'oldschool' jaren '20 horrorsfeer en alle eigenaardige inwoners op de loer liggen. Het voortbewegen door deze wereld kan soms wat moeizaam aanvoelen. Omdat Oakmont gedeeltelijk is verzonken moet je zowel modderige keistraten en Venetiaanse kanalen (al zijn er geen dodelijke alen in Venetië) verkennen, en hoewel boten logisch zijn voor deze spelwereld, wordt het in en uitstappen daarvan om 100 meter af te leggen al heel snel eentonig. Gelukkig is er een 'fast travel'-systeem om te helpen. Als je een telefooncel vindt (je kunt ze bijna niet missen, aangezien de game je waarschuwt om te 'saven' als je in de buurt komt) kun je tien minuten besparen als je de volgende keer weer op die plek moet zijn. Het openwereldconcept is tof, maar doordat het voortbewegen zo lang duurt en veel van de omgevingen er hetzelfde uitzien (dat moet eerlijkheidshalve ook zo zijn) wordt na een tijdje ieder bootritje en elke wandeling vermoeid. Over wandelingen gesproken: je zult veelvuldig straten moeten opzoeken in je notities; er zijn namelijk veel missielocaties die verstoppertje met je spelen, waarvan je sommige handmatig moet vinden op de kaart of in de spelwereld.

Ondanks de tekortkomingen van The Sinking City, is de wereld die Frogware heeft gemaakt intrigerend en het verhaal weet de speler op meesterlijke wijze mee te slepen. Reed's geestelijke gesteldheid wordt op voortreffelijke wijze behandeld en het mechanisme waarbij je die waanzin in je voordeel gebruikt is interessant en innovatief. Er is iets speciaals aan het ontrafelen van de geheimen van de diepe zee, het onderzoeken van bovennatuurlijke moorden en het verkennen van de verschrikken uit het brein van H.P. Lovecraft. Zelfs al is de game niet vlekkeloos, het verhaal en de wereld houden het vrij goed aan het oppervlakte.

HQ
The Sinking CityThe Sinking CityThe Sinking City
06 Gamereactor Netherlands
6 / 10
+
Geweldig verhaal; interessant wereldconcept; intrigerende dreiging; leuke onderzoeksscènes.
-
Stijve gevechten; voortbewegen is moeizaam; locaties kunnen lastig zijn om te vinden.
overall score
Is onze netwerkscore. Wat is die van jou? Netwerkscore is een gemiddelde van de cijfers uit alle landen