Nederlands
Gamereactor
reviews
Alien: Blackout

Alien: Blackout

Amanda Ripley is terug en wederom heeft ze last van ongedierte.

HQ

Na de janboel die de aankondiging van Diablo Immortal was, waren mensen nogal kittelorig toen ze voor het eerst over Alien: Blackout kregen te horen. Wederom een hoogstaande gamereeks waarvan een mobiele game verschijnt, terwijl fans eigenlijk op het echte werk zitten te wachten. In het geval van Alien was The Creative Assembly's iets te lange, maar anderzijds verdomd goede Alien: Isolation de laatste keer dat we echt hebben kunnen genieten. Sinds we van Sevastopol zijn ontsnapt verlangen we al naar een direct vervolg. Echter is het daar nooit van gekomen.

Dus toen er een hype ontstond rondom een titel met de held uit Isolation, Amanda Ripley, in de hoofdrol, was het vanzelfsprekend dat we duimden en hoopten op een soort van vervolg. Alien: Blackout is echter geen direct vervolg. Het is in feite een exclusieve mobiele stealthgame in de geest van Five Night's at Freddy's, waarin je de rol speelt van de jonge Ripley en terechtkomt aan boord van een ruimtestation waar een xenomorph door de metalen gangen sluipt op zoek naar prooi. Het is dus niet de game waarop we hoopten, maar misschien is dat helemaal niet zo erg...

Tenminste tot op een bepaalde hoogte, maar we vinden het ook niet erg om toe te geven dat dit absoluut geen Isolation 2 of ets vergelijkbaars is. We hebben veel genoten van hetgene dat Blackout heeft te bieden en de game slaagt er prima in om de touchscreen-besturing goed te gebruiken. De beproefde gameplay werkt ook behoorlijk goed in het Alien-jasje.

Dit is een ad:

Als je niet bekend bent met het concept, zo werkt Blackout: de spelers overziet een team die zich in een hachelijke situatie bevinden (om het zacht uit te drukken), leidt ze in de peilloze ruimte door een ruimtestation, allemaal vanuit een relatief veilige waarnemingspost. In dit geval een schuilplaats in een onderhoudsschacht. Via simpele instructies probeer je mensen gevaar te laten vermijden en naar hun doel te sturen, maar natuurlijk is dit allemaal behoorlijk gevaarlijk met een gigantische Alien die door de gangen zwerft en door luchtschachten kruipt.

Alien: Blackout

Sommige gedeeltes van de levels zijn voorzien van beveiligingscamera's en soms zijn er bewegingssensoren (wat past bij het Alien-thema) die de locatie van de xenomorph onthullen, maar je kunt nooit echt alles tegelijkertijd zien. Blackout is vrij rechttoe rechtaan als je weet wat er aan de hand is, maar de spanning stijgt snel wanneer je de Alien uit het oog verliest. Naarmate de missies zich meer uitspreiden en je overzicht afneemt, raak je deze steeds vaker kwijt. Als je voorzichtig bent en oplettend kun je alles grotendeels bijhouden, maar dat kan behoorlijk tijdrovend zijn en doordat de timer in de hoek van het scherm afloopt wordt het tamelijk stressvol. Als de timer helemaal is afgelopen gaat de energie uit en staat de Alien binnen no-time voor je neus. Game over!

Dat je op je schuilplaats zit betekent niet dat je veilig bent. Op bepaalde punten gebruikt de Alien de onderhoudsschachten om rond te bewegen en soms vind deze je om een hapje te nemen. Een geluidje waarschuwt je voor deze aanval en als dat gebeurt moet je alles laten vallen, opkijken en de tunnel dichtswipen om jezelf te redden (in latere levels zijn er meer tunnels waar de Alien kan opduiken, wat enkele hectische swipe-sessies oplevert). We hebben in Blackout het meest genoten van die "holy shit"-momenten en wanneer de Alien de overlevenden op de hielen zat. De game is misschien wel heel anders dan Isolation, maar dat beklemmende gevoel als je oog-in-oog staat met de Alien is vrijwel even goed als in de consolevoorganger.

Dit is een ad:
Alien: Blackout

De game zelf is niet bijzonder lang en je kunt het in een avondje uitspelen als je dat wilt, maar voor iets meer dan 5 euro is dat zeer redelijk. Je hebt er bovendien meer plezier van als je net als ons de game speelt (tenminste de eerste helft) en iedere missie opnieuw begint totdat je deze voltooit met alle personages in leven. Je kunt er ook voor kiezen om er enkele te laten sneuvelen en alsnog de aftiteling voorbij te zien rollen als je minder perfectionistisch bent ingesteld. We betwijfelen of je de game daarna nog eens wilt spelen.

Alien: Blackout ziet er vrij goed uit, alhoewel de animaties van de personages wat houterig kunnen zijn (en de route die ze kiezen soms ietwat onnatuurlijk). De sfeer van de franchise is goed terug te vinden en wij zijn geen technische problemen tegen het lijf gelopen (we speelden op een standaard iPad uit 2018). Het geluid is ook vrij goed, waarbij de huiveringwekkende geluidseffecten belangrijk zijn voor de ervaring (maak gebruik van een goede koptelefoon - dat maakt een verschil). In het algeheel is het een vrij goede uitvoering en dit voelt als een echte Alien-game, zelfs al is het niet de Alien-game waar we op hoopten.

Een game in deze verhalende franchise moet spannend zijn en dankzij de opzet van Alien: Blackout is dat precies het gevoel wat overheerst. We wachten nog steeds op Isolation 2, een echt vervolg op CA's moderne klassieker, maar dit kleine avontuur werkt goed op het touchscherm en maakt uitstekend gebruik van de unieke voordelen van het platform, zelfs al is het ietwat beperkt als een ervaring. Blackout is een solide mobiele game en prima gebruik van de licentie, maar nu we er klaar mee zijn wachten we weer geduldig om Isolation 2.

HQ
06 Gamereactor Netherlands
6 / 10
+
Goede sfeer; enkele spannende momenten; goed gebruik van de licentie.
-
Minimale herspeelbaarheid; enkele houterige animaties; vrij beperkte ervaring.
overall score
Is onze netwerkscore. Wat is die van jou? Netwerkscore is een gemiddelde van de cijfers uit alle landen