Nederlands
Gamereactor
reviews
Destiny 2

Destiny 2: Curse of Osiris

De eerste uitbreiding voor Destiny 2 is verschenen en onze meest toegewijde Destiny-speler heeft de reis door tijd en ruimte afgelegd.

HQ
HQ

Destiny 2 verscheen drie maanden geleden en sindsdien hebben we de game gespeeld. Bijna dagelijks. We beloonde de game met een fikse score (9/10) en het is een beoordeling die stand heeft gehouden. De eerste 50-70 uur van Destiny 2 zijn fantastisch, ook al neigt de verhouding qua content enigszins naar een nieuw publiek in plaats van veteranen. Er is enorm veel content, enerverende locaties en leuke wapens. Wat mist is een reden om door te spelen na die eerste 70 uur en dat is helaas ook een probleem wat de eerste uitbreiding niet weet te verhelpen. De hoeveelheid content is niet echt het probleem geweest en zelfs al krijgen we meer, de belangrijkste reden om dag-in-dag-uit door te blijven spelen ontbreekt.

Curse of Osiris heeft eigenlijk in de kern vrij weinig te doen met Destiny 2. De uitbreiding leidt een eigen leven met de uitzondering van enkele referenties naar wat zich afspeelde in het hoofdverhaal, wat zorgt voor een losgekoppeld gevoel. We willen een gamewereld die blijft evolueren en waar het voelt alsof onze inspanningen impact hebben. Echter, begint het wel episch. Osiris, de legendarische Warlock en voormalige mentor van Ikora Rey, bevindt zich in The Vault of Glass - die veteranen zullen herkennen uit de eerste game. Hier gaat het mis en Osiris verdwijnt in een tijdportaal. Zijn mechanische helper Sagira blijft achter aan de andere kant en met haar hulp kunnen we Osiris opsporen en mogelijk redden.

Zoals we eerder al aangaven voelt Curse of Osiris als een zijwaartse stap; iets dat niet echt past in het grotere geheel. Er is niets mis met de nieuwe 'campaign' en de missies, het is alleen dat deze zich in een vacuüm bevinden. Het is de beargumenteren dat dit ook het geval was bij voorgaande uitbreidingen, maar het heeft nooit zo overduidelijk aangevoeld. We hebben jaren gewacht op een campaign met Osiris en dit avontuur doet fans noch het personage recht.

Dit is een ad:
Destiny 2
Destiny 2Destiny 2

De campaign is opgemaakt uit een handjevol missies die zich afspelen op de nieuwe bestemming, Mercury, en hergebruikte locaties uit de hoofdgame. Mercury is simpelweg prachtig, maar de daadwerkelijk ruimte waarin je speelt is pijnlijk beperkt. Er is een nieuw Public Event, een "verloren sector" en een aantal kisten. Dat is het. Of tenminste, er is de Infinite Forest, de locatie waar Bungie veel nadruk heeft gelegd voorafgaand aan de release. Deze is niet willekeurig opgebouwd, maar zou wel een gevarieerde layout bevatten. Dat is niet onwaar, maar dit is op een onbeduidende manier geïmplementeerd en het helpt ook niet dat we tientallen keren door dezelfde omgevingen rennen tijdens de campaign, Strikes en Adventures. Infinite Forest is meer een herinnering aan wat het had kunnen zijn, een verheerlijkte techdemo waarvoor we moeten betalen.

Het nieuwe Public Event is vermakelijk, zelfs een van de betere en beide Striker (die geïmplanteerd zijn in de campaign) zijn goed. Echter het verhaal zelf is slaapverwekkend en mist enige opwinding en beloning. Na twee of drie uur is het gros van de content voltooid en blijft de gebruikelijke 'grind' over om alle wapens en uitrusting te bemachtigen. In Curse of Osiris wordt iets dat "Lost Prophecies" heet geïntroduceerd, deze bieden je de mogelijkheid om speciale op Vex-geïnspireerde wapens te 'craften' die nergens anders te vinden zijn. Er is niets mis met de wapens zelf, ze zien er cool uit (ook al zijn ze gebaseerd op oude hergebruikte modellen) en een aantal van deze zijn enorm bruikbaar. Het de grind die zich vereisen die zorgt voor de frustratie.

Dit is een ad:

Om een wapen vrij te spelen (er zijn er elf in totaal) moet je meedoen met activiteiten zoals Strikers, multiplayer of Public Events. Sommige van deze "missies" geven je de taak om 50-60 Public Events te spelen... dus je begrijpt ons punt. Wat is daar leuk aan? Het is een van de slechtste voorbeelden van onnodige grind die we sinds lange tijd hebben meegemaakt in een game en geen haar op ons hoofd denkt er ook maar aan om op deze manier alle wapens te verzamelen.

Destiny 2
Destiny 2Destiny 2

Over wapens gesproken, het is teleurstellend om te zien dat ruwweg de helft van de Exotics en uitrusting in de uitbreiding bestaat uit hergebruikte dingen van Destiny. Bungie nam ooit het standpunt in dat het een frisse start wilde, waardoor we alles wat we in drie jaar in Destiny hadden verzameld verloren, maar nu lijkt het geen probleem te hebben om deze te gebruiken in een betaalde uitbreiding. Betalen voor de hoofdgame en de uitbreiding om wapens te krijgen die we al eerder hebben verzameld valt slecht bij ons.

Helaas is dat niet het enige wat de uitbreiding vergrendelt. Het aanbevolen level voor de meest uitdagende gedeeltes van de game zijn verhoogd. En dus kan je zonder de uitbreiding deze content - waar je technisch gezien voor betaald hebt - niet meer spelen, wat eerder wel kon. Dit valt nog zwaarder als je de pc-versie speelt, die slechts sinds enkele weken beschikbaar is of als je de Platinum-trophy op de PS4 najaagt. Bungie zegt te kijken naar dit probleem, maar net als met het verkopen van oude wapens, voelt dit enorm gierig aan.

Er is een ding dat de dag enigszins redt, net zoals dit het geval was met de allereerste Destiny-uitbreiding, The Dark Below, en dat is de nieuwe Raid. Of eerder gezegd, de Raid Lair zoals deze genoemd wordt. Ook als speelt het zich af op dezelfde locatie als de voorgaande Raid en is deze korter, het behoort tot de beste content die Bungie ooit heeft afgeleverd (wat Destiny betreft). We zullen niets verklappen, maar de allerlaatste eindbaas is simpelweg verbluffend. Er zijn ook enkele nieuwe en interessante Exotics die de uitbreiding toevoegt.

Destiny 2Destiny 2

Algeheel is Curse of Osiris een middelmatig en slordig product, en het voelt alsof Bungie het niet echt wat uitmaakt. Bij gebrek aan een betere term, het mist een ziel, en het lijkt alsof er geen ambitie is om Destiny 2 te evolueren. In plaats daarvan krijgen we (een beetje) meer van hetzelfde; het absolute minimum wat vereist is om dit een uitbreiding te kunnen noemen. De productiewaardes zijn echter nog steeds geweldig. Design, graphics en muziek zijn, zoals verwacht, niets minder dan fantastisch. Mercury in het zonlicht is een lust voor het oog en door te tijd reizen om de planeet in zijn hoogtijdagen te zien is een magisch moment. Maar voor een game die ontworpen is om je terug te laten keren is het niet genoeg om alleen een mooie buitenkant en een bombastische soundtrack te hebben.

De eerste Destiny evolueerde met de tijd en verbeterde. Bungie toonde dat het begreep dat spelers gerespecteerd wilde worden. Destiny 2 wordt niet slechter door Curse of Osiris, maar als dit een indicatie is voor de toekomst richting dan weten we niet of we willen terugkeren voor de nieuwe uitbreidingen. Het is het absolute minimum qua content, met een korte campaign, twee multiplayermaps en een handjevol nieuwe wapens - dat voelt als een klap in het gezicht gezien de relatief hoge prijs. Is Curse of Osiris dan het spelen waard? Nee, niet als je het aan ons vraagt.

HQ
05 Gamereactor Netherlands
5 / 10
+
Geweldige productiewaardes; fantastische Raid-content; nieuwe leuke Strikes.
-
Veel te korte; hergebruikte locaties en wapens; Infinite Forest is enorm saai; mist betekenis jegens de geweldige gamewereld; gestoorde grind.
overall score
Is onze netwerkscore. Wat is die van jou? Netwerkscore is een gemiddelde van de cijfers uit alle landen