Super Mario Odyssey

In minder dan acht maanden heeft de Nintendo Switch een van de beste delen uit The Legend of Zelda-saga en een van de beste Super Mario-games ooit gekregen. Niet slecht Nintendo, allerminst. Super Mario Odyssey is een fantastische Mario game, misschien de beste ooit, vooral als je nostalgie achterwegen laat. Nintendo heeft enkele nieuwe ingrediënten aan de Super Mario-formule toegevoegd, in een game die op zichzelf staat, maar ontelbare verrassingen en 'easter eggs' (en andere eieren!) voor fans van de hele franchise bevat. Het is een ware ode aan het personage en zij die hem hebben vergezeld tijdens deze lange reis - en wat een fantastisch avontuur is dat geweest.

Super Mario Odyssey is een 3D Mario die enkele overeenkomsten deelt met Super Mario 64. De 'campaign' is verdeeld in koninkrijken (Kingdoms) die functioneren als middelgrote spelwerelden. De manier waarop je ieder level benadert is non-lineair en je kunt de doelen in een compleet andere volgorde behalen dan een andere speler. Dat gezegd hebbende, de platformdelen zelf zijn lineair. Zie het als een reeks levels verbonden door een grotere wereld. Het is een aanpak die behoorlijk goed werkt, alhoewel het qua de algehele ervaring niet bepaald risicovol of nieuw is.

De game gaat van start net als vele anderen - met de ontvoering van Princess Peach. Bowser heeft besloten tegen de wil van de prinses in met haar te trouwen (het wordt steeds lastiger om sympathie te tonen jegens Bowser) en laat Mario achter. Verslagen komt Mario terecht in het Cap Kingdom, waar hij Cappy ontmoet, Nintendo's grootste introductie aan Super Mario Odyssey. Cappy is een wezen dat op een pet lijk en geweldige magische eigenschappen bezit. Hij kan niet alleen de vorm van een hoofddeksel aannemen, hij biedt Mario ook de controle over andere wezens. Het duo besluit samen te werken om Bowser te achtervolgen, die naast de prinses ook Cappy's zus heeft ontvoerd (zij is de hoed van Peach).

Om Bowser te achtervolgen hebben Mario en Cappy een schip nodig, de Odyssey, die wordt aangedreven door Power Moons. In elk koninkrijk moet je een specifiek aantal Power Moons vinden om verder te kunnen, zowel door het verslaan van de lokale eindbaas (ook een vereiste om je reis voort te zetten) of door het verkennen van het Kingdom - elk level bevat er veel meer dan diegene die je nodig hebt om verder te komen. De eindbazen, in de vorm van kwaadaardige konijnen die Bowser helpen zijn bruiloft voor te bereiden, zijn niet heel lastig om te verslaan (wij versloegen het gros zonder een keer dood te gaan). Ze zijn echter wel erg fantasierijk en vermakelijk en je komt ze vaak meer dan eens tegen, meestal in een iets moeilijkere versie dan de vorige. Er zijn ook andere eindbazen... maar dat zijn verassingen.

Elk koninkrijk bestaat uit verscheidene platformgedeeltes en ontelbare geheimen. Er is veel om te verkennen in elk rijk en sommige Power Moons zullen veel inspanning vereisen van de speler, door middel van nauwkeurig platformen, toevallige ontdekking of fantasierijke doelen. Van het verzamelen van de verloren schapen van een personage tot het verkennen van waterlopen, er zijn eindeloze manieren om Power Moons te vinden en de speler die zichzelf toewijdt aan het vinden van deze allemaal speelt nog lang na het voltooien van de verhalende campaign. Er is ook content die alleen vrijkomt na het verhaal... en dat is een ware traktatie. Het verhaal is dan misschien wel voorbij, de game is dat nog lang niet.

Naast de Power Moons bevat elk level ook speciale muntjes naast de traditionele muntjes. Hoewel traditionele muntjes in alle rijken gebruikt kunnen worden, zijn speciale muntjes verbonden aan het desbetreffende level. Je kunt deze muntjes in een winkel gebruiken, die zich vrijwel in iedere Kingdom aan het begin bevindt. Met traditionele muntjes kun je een hartje kopen die Mario's leven vergroot, een Power Moon en standaard outfits. Met speciale muntjes kun je andere outfits verkrijgen die passen bij het level (zoals een zwempak in het waterlevel) en voorwerpen om de Odyssey te versieren, eveneens in de stijl van het betreffende koninkrijk. In tegenstelling tot de traditionele muntjes, die na een tijdje weer verschijnen of als je later weer terugkomt in het level, zijn de speciale muntjes uniek en kunnen deze slechts een keer verzameld worden.

Een van de veranderingen die Nintendo heeft gemaakt betreft het "levens"-systeem, wat volledig is verwijderd voor het nieuwe avontuur. Super Mario Odyssey gebruikt in plaats daarvan een systeem met 'checkpoints' en 'continues'. Er zijn door de levels meerdere checkpoints verspreid en als je doodgaat keer je terug naar de dichtstbijzijnde. Mario heeft ook 'health' in de vorm van hartjes. Met een hartje kun je drie keer geraakt worden, maar als je een extra hartje vindt biedt dat Mario een tolerantie om zes keer geraakt te worden. Het is een systeem dat de game toegankelijk houdt. Helemaal omdat je nooit echt voortgang verliest als je doodgaat, behalve het stukje dat je opnieuw moet spelen vanaf een checkpoint.

Wat de gameplay betreft: Super Mario Odyssey bevat de gebruikelijke bewegingen van Mario. Sprongen, driedubbele sprongen, gebukte sprongen, zijwaartse sprongen en alle andere bewegingen waar je al mee bekend bent. De grootste nieuwe optie is, natuurlijk, de introductie van Cappy. Je kunt deze voorwaarts gooien, een rondje om Mario laten maken en zelfs enkele seconden in de lucht laten draaien, om als platform te gebruiken. Zoals we al eerder zeiden, kun je ook andere wezens besturen met Cappy. Vissen, kanonskogels, kikkers, schildpadden (ja, we weten dat ze namen hebben) en goomba's zijn slechts enkele voorbeelden. Elk koninkrijk heeft een uniek soort om te besturen, met unieke vaardigheden, en veel van het ontwerp van dat level is gemaakt met die vaardigheden in gedachte. Het is leuk en soms helpt het de ervaring gevarieerd te houden. En ja, je kunt een T-Rex besturen, ook al is dit slechts voor een korte tijd.

Bij een andere optie in Super Mario Odyssey grijpt men terug naar de originele Super Mario Bros., daar we in speciale buizen kunnen stappen die Mario, de omgeving en vijanden transformeren naar 2D pixel-versies van zichzelf. Stel je hierbij iets voor wat te vergelijken is met het 2D-effect in The Legend of Zelda: A Link Between Worlds. Deze momenten zijn vermakelijk en het Metro City-level heeft daarbij nog een hele speciale verrassing, die we niet zullen verklappen.

Super Mario Odyssey is verre van de meeste ingewikkelde game wat betreft de actie, design en kunstmatige intelligentie, maar binnen die simpelheid is het een behoorlijk afgewerkte game. De gameplay is vrijwel vloeiend en het level-design is briljant. Sommige levels zijn overduidelijk beter dan anderen, vooral thematisch gezien, maar ze zijn allemaal kwaliteit van een erg hoog niveau. Dat gezegd hebbende: Mario in een realistische context (Metro City) was al raar toen deze werd getoond afgelopen jaar en dat is het eigenlijk nog steeds.

Om even bij de minder positieve aspecten te blijven. We moeten de Joy-Con bewegingsbesturing aanhalen. Deze besturing is vrijwel nooit echt bruikbaar doordat de precisie niet nauwkeurig genoeg is. We hebben meerdere malen geprobeerd om Cappy naar boven te gooien, waar deze naar beneden ging. Gelukkig is deze besturing optioneel. Het verhaal is daarnaast behoorlijk voorspelbaar en simpel, met een lage productiewaarde. Het geluid is plezierig, maar niet memorabel; en de graphics zijn aandoenlijk, maar niet indrukwekkend voor de hedendaagse standaarden.

Super Mario Odyssey is een verrukkelijke game, een van de beste die op de Nintendo Switch beschikbaar is. Het is enorm vermakelijk, het heeft enkele schitterende momenten en enkele verrassingen die Super Mario-fans een lach van oor tot oor zullen geven. Is het de beste game ooit, zoals sommigen het proberen te bestempelen? Nee, dat niet, maar het is de beste Super Mario die wij ooit gespeeld hebben en dat is voor ons meer dan genoeg.