Nederlands
Gamereactor
previews
Bleeding Edge

Bleeding Edge

We hebben Ninja Theory's onorthodoxe multiplayertitel uitgeprobeerd.

HQ
HQ

Je kunt gerust stellen dat we lichtelijk verbouwereerd waren toen we de eerste details van Ninja Theory's (DmC: Devil May Cry en Hellblade: Senua's Sacrifice) aankomende titel kregen te horen. Bleeding Edge is een online 4v4 multiplayer arenavechtgame, wat helemaal verrassend is omdat de studio bekend staat voor zijn vrij spectaculaire singleplayerervaringen. Dat gezegd hebbende, toen we de eerste trailer kregen te zien waren we behoorlijk onder de indruk en zelfs nog meer nadat we zelf aan de slag gingen met de game.

Zoals eerder gezegd, Bleeding Edge is een 4v4 multiplayertitel met teams, wat net speelt als een game als Overwatch. De game deelt ook een vergelijkbare aanpak als de Blizzard-shooter bij de 'classes' en biedt de kans om personages te kiezen uit een van die classes, dat zijn: Assassin, Support en Heavy. Het is een opzet die betekent dat strategie en samenspelen essentieel is om te slagen.

Aan het begin van de demo krijgen we een korte introductie van de gamemechanismes. Deze 'tutorial' gaf ons informatie over hoe we moeten bewegen, mikken, springen en vaardigheden gebruiken. Het meest interessante is wellicht begrijpen hoe de meerdere Ultimate-vaardigheden werken. In tegenstelling tot Overwatch, laat Bleeding Edge spelers uit een van twee Ultimates kiezen, wat op meerdere manieren een 'gamechanger' kan zijn en ook enorm kan veranderen hoe iedere vechter speelt.

Dit is een ad:

Na deze tutorial springen we in een snelle Dojo-sessie, waar je alle speelbare vechters in de game kunt uitproberen. In deze demo hadden we de mogelijkheid om tien verschillende personage uit te proberen (wat bijna het volledige aanbod is bij de release, wanneer dat ook mag zijn). De enige uitzonderingen waren twee personages die nog niet aangekondigd zijn, maar wel al in de lijst zijn terug te vinden. Hoewel we iedere beschikbare vechter in de dojo hebben uitgeprobeerd, gaan we er hier twee bespreken, aangezien we met deze de daadwerkelijk game hebben gespeeld.

Bleeding EdgeBleeding Edge

Eenmaal in een potje, namen we het met het team waar we mee speelden, samen met drie andere spelers, op tegen een ander team. De beschikbare gamemodus in de demo was een variant op de Domination-modi die we uit andere shooters kennen, alleen waren de 'zones' niet continue actief. We moeten nog te horen krijgen welke andere modi er zijn om te spelen, maar het lijkt in ieder geval op dat er meer zijn - tenminste laten we dat hopen.

Als eerste kozen we voor ZeroCool, een personage wiens vaardigheden hem de mogelijkheid geeft om teams te verdelen met een enorme digitale muur of een constante stroom aan genezing te bieden voor teamgenoten. Daarbij laten zijn Ultimate-vaardigheden hem een handlanger weer tot leven wekken of teamgenoten tijdelijk sterker maken met extra panter als ze in de buurt zijn. Vanzelfsprekend wist ZeroCool de Support-rol perfect in te vullen, maar jammer genoeg had hij het zwaar bij druk van vijanden, zelfs met de ontwijkopties van de game.

Dit is een ad:

Na een paar keer terug naar de 'spawn' te zijn gestuurd met ZeroCool, vonden we het tijd om van vechter te wisselen. Bleeding Edge laat spelers naar believen van personages wisselen, weliswaar als ze zich in het spawn-gebied van hun team bevinden. Sinds we de enige Support in ons team waren, hielden we vast aan die rol en kozen we dit keer voor Miko, een cybernetische strijder uit Zuid-Afrika en bedreven in de kunst van het genezen.

Deze vechter was veel plezieriger om mee te spelen en hoewel ze ook uitdagender was om te gebruiken in gevecht, liet ze ons het vijandelijke team meer te manipuleren, waardoor we uiteindelijk nieuwe kans kregen om onze eigen teamleden te helpen. Miko's vaardigheden zorgden er voor om teamgenten achter elkaar te genezen, vijandelijke projectielen tegen te houden met een barrière en vijanden te bevriezen. Haar Ultimates aan de andere kant, gaven haar de mogelijkheid om ieder teamlid 'stealth' mee te geven en vijanden te onthullen én als alternatief een enorm krachtige geneesstraal te maken waar vijanden de nodige moeite mee hebben om mee om te gaan.

Bleeding Edge

Het is ook noemenswaardig dat ieder personage een eigen 'mount' heeft om sneller over de 'map' te bewegen. Deze zijn vergelijkbaar met de mounts in Paladins, evenzo een teamshooter. Deze kunnen op commando worden opgeroepen, met als enige prijs een korte 'cooldown'. Bovendien heeft ieder personage een unieke mount. De meeste gebruiken een hoverboard met details die hun karakter weerspiegelen, maar sommige gebruiken totaal andere mounts. Zo kan Maeve, een huurmoordenaar op leeftijd die bliksem uit haar vingertoppen kan schieten, op een zogeheten Hover-Bubble rijden, wat in principe een zwevende metalen bal is.

Tijdens onze speelsessie speelde de game vlekkeloos. We zijn geen enkele 'glitch' of 'bug' tegengekomen en alle personages leken perfect te passen. Zover wij hebben gezien was er geen enkel personage dat boven de rest van het aanbod uitsprong of te krachtig aanvoelde, dat zegt veel over de balans van de game. Daarnaast waren de dynamische omgevingen werkelijk briljant. Ja, de 'jumppads' waren enorm vermakelijk, maar drie spelers overreden zien worden door een denderende trein om direct weer naar de 'spawn' te worden gestuurd, zorgde bijna voor tranen in onze ogen.

Samengevat, aan de hand van onze eerste ervaring, kan deze titel zomaar een verkwikkende toevoeging worden aan het multiplayershootergenre. Het is nog te vroeg om te oordelen of Bleeding Edge genoeg in huis heeft om het op te nemen tegen Overwatch, maar het lijkt daar in ieder geval goed naar op weg. Blizzard kan zich alvast klaarmaken voor de strijd.

HQ