Arms hands-on

Als we eerlijk zijn waren we afgelopen vrijdag vroeg in de ochtend naar weggeblazen door de aangekondigd van Arms. Heel even kregen werden we herinnerd aan de tekenfilmachtige klassieker Ready 2 Rumble, maar de lange afstandscapriolen liet ons vermoeden dat deze Switch-exclusive slechts een leuke techdemo was om de nieuwe hardware te tentoonstellen.

Alhoewel deze korte analyse nog steeds kan kloppen, kunnen we meerdere malen aan de slag te zijn gegaan met Arms tijdens het Switch-evenement in Londen hier een beter onderdeel over vellen. De ervaring is biedt in ieder geval veel meer dan we dachten en voelt ook veel genuanceerder dan op het eerste gezicht.

Deze complexe laag is grotendeels te danken aan de mogelijkheden die de Joy-Con-controllers bieden. Iedere speler heeft er twee nodig, een in elke hand, en gebruikt deze om te bewegen en te vechten. De bewegingsbesturing is gevoelig en reageert snel dankzij de briljante mini-controllers die Nintendo's nieuwe console bevat. Naar links, rechts, voor en achter kantelen laat het personage door de arena bewegen. Het naar binnen kantelen van beide Joy-Cons blokkeert een aanval en, dat zal geen verrassing zijn, resulteert een slaande bewegen tot een stoot op het scherm.

Daar houdt het echter niet bij op, want Arms biedt nog veel meer opties. Na het uitproberen van de vijf verschillende personages uit de demoversie van de game, meerdere omgevingen, en de diverse beschikbare opties, denken we dat dit een leuke multiplayer kan worden met verrassende nuance.

Het biedt nog wel een echte bokspartij, maar voegt daar een eigen saus aan toe. De uitschuifbare armen zorgen ervoor dat het gevecht over de gehele arena plaatsvindt en niet alleen van dichtbij. Ieder personage heeft drie verschillende handschoenen om uit te kiezen. Deze verschillen in snelheid en hebben iedere andere effecten, zo zijn sommige sneller als ze 'afgevuurd' worden, doen andere meer schade maar komen deze trager terug. Het beste is nog dat deze zijn te combineren, met bijvoorbeeld een stabiele linkerhand en snelle rechtse. Dat alleen al geeft een tactische diepgang die niet veel gezien wordt in dit genre, slimme spelers zullen van te voren willen weten welke aanvallen hun richting op komen en hoe zich hiervoor te positioneren.

Ieder aanval kan worden tegengegaan en iedere beweging kent een tegenbeweging. Dit moet er voor zorgen dat gevechten tussen bekwame tegenstanders scherp blijven. Spelers kunnen in de lucht springen en sommige personages kunnen kort blijven zweven door de springknop achter elkaar te gebruiken. Op korte afstanden kan een dash uitgevoerd worden en dit in combinatie met een sprong laat spelers in de lucht ontwijken. Omgevingen bevatten ook interactieve elementen die extra mogelijkheden bieden. Zo zagen we een arena met aan de buitenkant een gebied dat spelers hoger laat springen en zo is er andere met interactieve elementen die kapot geslagen kunnen worden (met een vijand).

We hebben tijdens ieder gevecht onze handschoenen gecombineerd, met een snelle optie en een langzamere krachtige aanval. Het draait echter niet allemaal om linkse en rechtse stoten. Een stoot kan gevangen worden door een vijanden, waarop een krachtige worp kan volgen. Daarnaast is er ook een meter die gevuld kan worden om een speciale, vernietigende, aanval te gebruiken.

Zoals we hierboven schrijven waren er vijf verschillende vechters in de demo. De verschillen tussen elk van deze was duidelijk merkbaar. Ninjara kan bijvoorbeeld aanvallen ontwijken door de verdwijnen, terwijl Mechanica boven de arena kan zweven. Ribbon Girl is snel op de grond en sterk in de lucht, terwijl Master Mummy kan genezen tijdens het blokkeren. Springman was een beetje de all-rounder, maar ook een beetje onopvallend. Hopelijk kunnen we nog veel meer personages verwachten, die Arms nodig gaat hebben om de game uitgebreider te maken.

We hebben ons zeker vermaakt met deze eigenaardige vechtgame. Het is geen uiterst ingewikkelde titel voor zover wij hebben kunnen zien, maar biedt zeker meer dan we op het eerste gezicht dachten. De bewegingsbesturing werkt verrassend goed en biedt een gameplay met precisie. Het spelen tegen een andere speler verplicht een extra paar Joy-Con-controllers, waardoor de game iets duurder wordt (we hebben niet tegen een kunstmatige bestuurde tegenstander gespeeld, en we weten ook niet hoeveel de game op singleplayergebied biedt), maar met een paar extra Joy-Cons lijkt dit een van de betere titels te worden die tijdens de eerste maanden na de release van de Switch beschikbaar is.