Anno 1800

De Anno-reeks kan gedefinieerd worden als een 'real-time' strategiereeks in combinatie met een bouwsim. Misschien klinkt dat alsof we het over Sim City met paarden hebben en met die veronderstelling zit je er geeneens heel ver naast. Voor de iets oudere gamers is een vergelijking met Caesar IV ook gepast. Het grote verschil tussen beide is echter dat Anno 1800 visueel veel beter is en over meer variatie beschikt.

Wat is Anno 1800 dan precies? Het is een simulatie van een historische periode zonder een oorlogsaspect waarin de speler de taak krijgt om een beschaving vanaf de grond af aan op te bouwen. Dit doel gaat gepaard met een verhaal, dat een minidocu op BBC waardig zou zijn, over bedrog, verraad, zware omstandigheden in en tenslotte de groeiende kansen die Engeland tijdens de industriële revolutie staan te wachten.

De 'campaign', ook wel het verhalende aspect, was tijdens onze speelsessie tot zekere hoogte te ervaren en een soort van uitgebreide introductie van de gamemechanismes - verborgen achter een snor en hoge hoed. Dit kunnen we enorm waarderen omdat er Anno 1800, net als in de meeste strategiesims, enorm veel informatie is om in je op te nemen betreffende de gameplay en hoe alles precies werkt.

We konden van alles een beetje uitproberen tijdens onze speelsessie. We hebben gevist, hout verzameld, koopwaar gemaakt om te verkopen, kleine boerderijhuisjes geüpgraded naar werkplaatsen, een handel opgezet en tenslotte wanhopig geprobeerd vraag en aanbod onder controle te houden zonder onze kleine rijk de afgrond in te helpen. Gelukkig kun je altijd de huisjes van de arbeiders met de grond gelijkmaken als teveel er van zonder werk zitten - de armen moeten maar voor zichzelf zorgen.

Er zijn, natuurlijk, enkele beperkingen bij het vroegtijdig uitproberen van een game en daardoor waren veel opties expres niet beschikbaar. Hierdoor konden we bijvoorbeeld niet sleutelen aan met kleinere details, zoals het verlagen van de belasting en de werkbezetting verdelen. Wel wisten we genoeg katoen te plukken voor werkkleding, genoeg varkens te produceren om bacon op de borden te krijgen en, wellicht het belangrijkste, genoeg aardappelen te rooien voor een alcoholische versnapering.

De graphics van Anno 1800 zijn een lust voor het oog en de animatiestijl past goed bij deze zonnige kant van de industriële revolutie, een periode waar immers veel gevestigde bedrijven zijn opgericht.

De Anno-reeks is een poosje afwezig geweest en nu heeft bovendien een sprong terug in de tijd genomen na Anno 2070 en Anno 2205. Dit is echter geen probleem aangezien de reeks er niet om bekend staat om een chronologische volgorde aan te houden. Iedere game neigt een nieuwe twist aan de standaardformule toe te voegen die past bij de periode waarin het zich afspeelt.

De gameplay die we kregen te zien is van nature traditioneel, maar de complexiteit zorgt er voor dat er geen sprake is van repetitiviteit. Dit is grotendeels te danken aan de verschillende en constante uitdagingen die het verdelen van je hulpmiddelen in je gemeenschap creëert, waarbij je als speler gaandeweg mogelijke misstanden moet verhelpen. Heb je te weinig opslagruimte? Dan kun je dit maar beter snel oplossen, omdat de productie anders stil komt te liggen en er geen plek is om je goederen naar toe te sturen. Vergeet je brandweerkazernes te bouwen? Dan kun je daar beter iets aan doen, aangezien je huizen en hotels anders in vlammen kunnen opgaan.

Het is triest dat Anno 1800 waarschijnlijk niet de aandacht krijgt die het bij de release verdient, vooral omdat het zo afgewerkt is. We zijn geen enkel technisch of gameplayprobleem tegengekomen tijdens het spelen, terwijl dat vaak wel de standaard is bij previewversies van games. We weten ook weer waarom we gestopt zijn met het spelen van dit soort games - ze zijn extreem verslavend. We hebben vrijwel de hele previewversie in een ruk door gespeeld, terwijl dat zeker niet het plan was.

We gaan Anno 1800 zeker spelen als deze in april verschijnt, zelfs al betekent dit vrijwel gegarandeerd dat we de nodige tijd die we normaal gesproken aan ons werk en familie zouden spenderen daar aan gaan verliezen. We kijken er nog steeds naar uit om een stad en zakenimperium uit het niets op te bouwen en weten zeker dat we enkele fantastische uren in de industriële revolutie gaan doorbrengen.